Γενικά
Κατάγματα της σπονδυλικής στήλης είναι δυνατόν να προκύψουν -όσο μεγαλώνουμε- ακόμα και μετά από φαινομενικά «αθώους» τραυματισμούς (π.χ ήπια πτώση, φτάρνισμα, τίναγμα χαλιού κλπ).
Τι το προκαλεί
Λόγω εξασθένησης της δομής του οστού(οστεοπώρωση), η σπονδυλική στήλη χάνει προοδευτικά την ικανότητα να ανθίσταται ακόμα και σε ήπιες στιγμιαίες επιβαρύνσεις. Έτσι ελλοχεύει ο κίνδυνος καθίζησης ή και πλήρους συντριβής ενός ή περισσοτέρων σπονδύλων.
Συμπτώματα
Ήδη απ’ το 35ο έτος της ζωής μας ξεκινά μια ύπουλη απώλεια οστικής μάζας. Ανάλογα με το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας, η απώλεια της οστικής μάζας γίνεται σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό αισθητή και μετρήσιμη. Ιδιαίτερα η σπονδυλική στήλη «προσβάλλεται» από αυτές τις δομικές μεταβολές και χάνει με την πάροδο των ετών τη σταθερότητά της.
Η συνοχή των μικροσκοπικών οστικών δοκίδων σταδιακά εξασθενεί και καθιστά τους σπονδύλους ευαίσθητους ιδιαίτερα σε κάθετες δυνάμεις (που παράγονται όταν είμαστε όρθιοι). Συνεπώς, είναι δυνατόν ακόμα και το σήκωμα μια σακούλας να οδηγήσει δε έναν οξύ πόνο κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης(οσφύ και θωρακική μοίρα).
Διάγνωση
Μια απλή ακτινογραφία μπορεί στις περισσότερες περιπτώσεις να διαγνώσει ένα κάταγμα στην οσφυϊκή ή στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Αν έχουν προσβληθεί συνεχόμενοι σπόνδυλοι στη θωρακική μοίρα, δημιουργείται η λεγόμενη “καμπούρα”. Με τη βοήθεια την μαγνητικής τομογραφίας θα προσδιοριστεί η «ηλικία» του κατάγματος (οξύ, υποξύ, χρόνιο), θα διερευνηθεί η πίεση νευρικών στοιχείων στο σπονδυλικό κανάλι (μυελός, νεύρα) και τέλος, θα υποδειχθεί αν υποκρύπτεται κάποια άλλη παθολογική αιτία-πλην της οστεοπώρωσης- για το κάταγμα(π.χ. μετάσταση, αιματολογικό νόσημα).
Ο ορθοπαιδικός σας θα ζητήσει επιπλέον αξονική τομογραφία, όταν υπάρχει ένδειξη για χειρουργείο.
Θεραπείες
Η φυσική ιστορία ενός οστεοπωρωτικού κατάγματος είναι σαφώς λιγότερο θορυβώδης και επώδυνη από ένα κάταγμα σπονδύλου σε μικρότερη ηλικία. Στις περισσότερες περιπτώσεις επαρκούν τα παρακάτω:
Απαραίτητη είναι και η έναρξη θεραπείας για την οστεοπόρωση.
- Παυσίπονα
- Βραχύχρονη ανάπαυση (κλινοστατισμός) και στη συνέχεια κινητοποίηση με έναν κηδεμόνα.
- Ο μακροχρόνιος κλινοστατισμός δεν ενδείκνυται, καθώς επιταχύνει την περαιτέρω απώλεια ασβεστίου από τους σπονδύλους, και το επόμενο κάταγμα είναι προ των πυλών.
Πότε ενδείκνυται η χειρουργική θεραπεία;
Αν παρόλα αυτά δεν υφεθεί ο πόνος, είναι δυνατή η αντιμετώπιση με ένα χειρουργείο ελάχιστης επεμβατικότητας (κυφοπλαστική). Στις περιπτώσεις που η μορφολογία του κατάγματος και η επακόλουθη παραμόρφωση υπερβαίνουν ένα ανεκτό όριο, ενδείκνυται η χειρουργική σταθεροποίηση του κατάγματος (με σύστημα βιδών και ράβδων και ενίσχυση με τσιμέντο).
Κλείστε ένα ραντεβού
